زبان دارکوب
زبان دارکوب دو سوم طول بدنش است. در انتهای این زبان که با بزاق چسبناک و خارهایی پوشیده شده است، یک گوش (مکانیسم شنوایی) وجود دارد، تا بتواند به ضرباتی که با منقارش برای جستجوی شکار به درخت میزند، گوش دهد.
این زبان به قدری بلند است که تنها با پیچیدن به دور مغز و حفرهی چشمی این پرنده در سرش جا میشود.